Teleurstelling, schrik, boosheid en angst bij de ontdekking van een melanoom.
Wereld op zijn kop; geen plannen maken.
Hoe je door anticipatie en participatie je angsten en onzekerheden over het overleven van een melanoom kunt elimineren.
Alles in het licht van de COVID-19 pandemie met haar naargeestige beperkingen en onzekerheden.
Ben Lassing schrijft het verhaal van het verraderlijk gevaarlijke verloop van Melanoom Huidkanker.
In het jaar 2017 kreeg hij plotseling te maken met een veranderende moedervlek wat een melanoom bleek van het gevaarlijke soort. Grote schrik. Totaal onverwacht was hij patiënt geworden van de oncologisch chirurgische afdeling in het ziekenhuis. Uitgesneden en gevolgd door een voorzorgsoperatie. Twee jaar later een tweetal melanomen die uitgezaaid waren vanuit die eerste, de primaire melanoom, aangetoond door een PET/CT-scan. Angst en onzekerheid namen de regie. Hij moest en zou bij die ‘stip aan de horizon’ komen. Weer een operatie en voorbereiding voor de start van de razendnieuwe Immunotherapie bij het VUmc te Amsterdam. De Coronapandemie brak uit. Bij de vierde kuur van dertien, ging het mis wegens een allergische reactie. Rood licht! Naargeestigheid in het VUmc wegens besmettingsgevaar met zo’n lage weerstand. Absolute isolatie thuis.
Korte tijd later weer meer uitzaaiingen. Uitgesneden.
Na herstel een poging gestart met een tweede immunotherapie. Na de tweede kuur van zeventien als complicatie een dikke darm ontsteking. Weer rood licht. Tegenslag!
Met zware medicatie genezen. Nu was Lassing ‘schoon’, zoals dat heet. Had hij nu tóch gewonnen?
Zomer 2021 echo linkeroksel volgens controle protocol. Licht verdikt kliertje gevonden. Punctie wees kwaadaardigheid uit. Dus operatie okseltoilet, waarbij bij de start ook nog weer drie melanomen in de bovenbuik huid werden gevonden.
La Grande Finale! Die werden gelijktijdig weggenomen. Zware operatie. Grote mentale klap maar wél weer schoon!
In mei 2022 een controle PET/CT-scan wees uit dat alles nog steeds schoon was.
Dit voelde nu écht als winst!
De ‘stip aan de horizon’ was echt bereikt.
De Coronapandemie was ook over en de maatregelen opgeheven…
In het jaar 2017 kreeg hij plotseling te maken met een veranderende moedervlek wat een melanoom bleek van het gevaarlijke soort. Grote schrik. Totaal onverwacht was hij patiënt geworden van de oncologisch chirurgische afdeling in het ziekenhuis. Uitgesneden en gevolgd door een voorzorgsoperatie. Twee jaar later een tweetal melanomen die uitgezaaid waren vanuit die eerste, de primaire melanoom, aangetoond door een PET/CT-scan. Angst en onzekerheid namen de regie. Hij moest en zou bij die ‘stip aan de horizon’ komen. Weer een operatie en voorbereiding voor de start van de razendnieuwe Immunotherapie bij het VUmc te Amsterdam. De Coronapandemie brak uit. Bij de vierde kuur van dertien, ging het mis wegens een allergische reactie. Rood licht! Naargeestigheid in het VUmc wegens besmettingsgevaar met zo’n lage weerstand. Absolute isolatie thuis.
Korte tijd later weer meer uitzaaiingen. Uitgesneden.
Na herstel een poging gestart met een tweede immunotherapie. Na de tweede kuur van zeventien als complicatie een dikke darm ontsteking. Weer rood licht. Tegenslag!
Met zware medicatie genezen. Nu was Lassing ‘schoon’, zoals dat heet. Had hij nu tóch gewonnen?
Zomer 2021 echo linkeroksel volgens controle protocol. Licht verdikt kliertje gevonden. Punctie wees kwaadaardigheid uit. Dus operatie okseltoilet, waarbij bij de start ook nog weer drie melanomen in de bovenbuik huid werden gevonden.
La Grande Finale! Die werden gelijktijdig weggenomen. Zware operatie. Grote mentale klap maar wél weer schoon!
In mei 2022 een controle PET/CT-scan wees uit dat alles nog steeds schoon was.
Dit voelde nu écht als winst!
De ‘stip aan de horizon’ was echt bereikt.
De Coronapandemie was ook over en de maatregelen opgeheven…